แต่ยังมิได้ถ่ายรูปให้ดูเนื่องจากรอฤกษ์งามยามสวย
ฝนซาเมื่อไหร่จะถ่ายมาให้ดูนะจ๊ะ ๆ
(เอ่อ...ใครเค้ารอดูของแก -_-")
ถึงแม้ใบที่สองจะเสร็จแล้ว แต่ชีวิตการเป็นแม่บ้านยี่ปุ่ง
ยังไม่จบสิ้นค่ะ มาต่อใบที่สามที่ตอนแรกทำท่าว่าจะ
ข้ามขั้นไปทำ Hexagon แต่ก็เกิดอาการแผ่วปลาย(ขี้เกียจ)
เลยขอครูทำใบเล็กๆพอกรุบกริบ
เห็นเพื่อน(รุ่นป้า)ข้างๆมีกุเป๋าใส่ด้ายใส่เข็มน่าเอ็นดู๊วน่าเอ็นดูว
นางหมียิ่มเกิดอาการริษยาทางจิตค่ะ บอกครูว่า หนูจะทำใบเน้ ๆ ๆ
(พร้อมเต้นเร่าๆ น้ำลายฟูมปาก)
ครูรีบจัดให้ค่ะ กลัวน้ำลายนางหมียิ้มไปกระเด็นติดคนข้างๆ ฮ่า ๆ ๆ
เอารูปมาให้ดูก่อนพอกรุบกริบ (ยังไม่ได้แปลงร่างค่ะ app&quiltอย่างเดียว)
(ด้านนึง แอพฯเป็นรูปบ้านค่ะ เนื่องจากง่ายแม่กๆแล้วก็ชอบเปนการส่วนตัวด้วย)
(อีกด้านนึงคันค่ะ อยากแอ๊พฯน้องซูอี้ แต่ค้นพบว่าไปต่อม่ายหวายยยยยย)
ที่บอกว่าไปต่อไม่ไหวเนื่องจากพอแอพฯเสร็จแม่ถามว่า ... นั่น "เห็ด"อะไร
กรี๊ดดดดดด ฆ่ากันเลยดีกว่าค่ะ
เย็บผ้าก็เพลินดีค่ะ แต่เบื่ออย่างนึงคือ (จริงๆเบื่อหลายอย่าง
แต่สร้างภาพ อิอิ) ที่ว่าเบื่อคือ "การเนา" ค่ะ ขี้เกียจมาก
อันนี้เป็นปัญหาหลักของแม่บ้านยี่ปุ่งกันเลยเชียว แต่ไม่เนา
ก็ไม่ได้ค่ะ เคยไม่เนา โอ้วววว พอquilt ออกมาแล้ว
ย่นมากกกกกกก ต้องเลาะค่ะ ครูไม่ให้ผ่าน T_T
ปิดท้ายด้วยโต๊ะทำงานของแม่บ้านยี่ปุ่งค่ะ ของแท้ต้องรกค่ะ แนวว่าถ้าไม่รก
ไอเดียจะไม่บรรเจิด (เหรอ???)
สุดท้ายนี้ นางหมียิ้มหวังใจเป็นอย่างยิ่งว่า บล๊อคนี้คงจะเป็นประโยชน์
ต่อเหล่าหมู่มวลมนุษย์ชาติ ไม่มากก็น้อย (แต่คาดว่าจะไม่มี ฮ่า ๆ ๆ ๆ )
บุยๆ
